ಭಟ್ಕಳ ದ ಹಳೇ ಬಸ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ನಲ್ಲಿರುವ ಮಂಜು ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟು ಒಂದಿಷ್ಟು ಭಾವಗೀತೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಹಿಂದಿ ಮತ್ತು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರಗೀತೆಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಟಿ ಗೆ ಹಾಕಿ ಕೊಂಡು ಬಂದು ಮನೆಯ ಹಳೆಯ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ನಲ್ಲಿ ಭೋರ್ಗೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದರ ಮಜವೇ ಬೇರೆ. ನನ್ನ ದಿನವೇ ಅಷ್ಟು ಆಗ. ಮೊದಲ ವರ್ಷದ PUC ಪರೀಕ್ಷೆ ಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆ ಹೇಗೆ ಕಳೆಯಬೇಕು ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ. ಅಲ್ಲದೆ, ಸೆಕೆಂಡ್ PUC ಗೆ ಕಾಲೇಜ್ ಗೆ ಕಟ್ಟಬೇಕಾದ ಡೊನೇಶನ್ ಮೂರು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಈ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ ಅದೇ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆ. " ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ದೇವರೂ ಕೂಡ ಹುಲ್ಲು ಮೇಯೀಸಲಾರ" ಮಾವಂದಿರು ವಿಧ್ಯಾಬ್ಯಾಸದ ಎಲ್ಲ ಖರ್ಚು ವೆಚ್ಚ ಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಸುಮ್ಮನೆ ರಜೆಗಳನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುವುದು ಬೇಡ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆ.
ನನ್ನ ಜೊತೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದವರೆಲ್ಲರೂ, ಆಗಲೇ ಸೆಕೆಂಡ್ PUC ಕೋಚಿಂಗ್ ಗೆ ಹಚ್ಚಿದ್ದರು. ಮಹೇಶ್ ರಾಯಸ್ , ಟ್ಯೂಷನ್ ನಲ್ಲಿ ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ನಾನು ನಿನಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಜೊತೆಗೆ ಎಲ್ಲ ನೋಟ್ಸ್ ಕೂಡ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪ್ರಾಮಿಸ್ ಮಾಡಿದ್ದ. ಈ ಎಲ್ಲ ಭರವಸೆ ಯೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡೇಲೇಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದೆ. ಅದು 2002 ರ ಸಮಯ, 17 ವರ್ಷ ವಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಕೆಲಸ ಕೊಟ್ಟು ದಿನಕ್ಕೆ ಹತ್ತೋ-ಇಪ್ಪತ್ತೋ ರೂಪಾಯಿ ಕೂಲಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅದೇ ಜಾಸ್ತಿ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಣ ಸಂಪಾದನೆಗೆ ಮನೆಕಟ್ಟುವ ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಯೊಂದಿಗೆ ಹೆಲ್ಪೆರ್ ಆಗಿ ಹೋಗುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ನೋಡಲು ಗಟ್ಟಿ-ಮುಟ್ಟಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಹೆಲ್ಪರ್ ಕೆಲಸ ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಕಾಂಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದಾಗ, ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿ, ಅಲ್ಲೇ ಕುಣಿಯಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟು ಖುಷಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿದ್ದು 40-50 ರೂಪಾಯಿಗಳಾದರೆ, ನಿಗದಿ ಮಾಡಿದ್ದು ದಿನಕ್ಕೆ ಎಪ್ಪತ್ತು ರೂಪಾಯಿ.
ಆತ ಮಾಬ್ಲ ( ಮಹಾಬಲ ) ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಮತ್ತು ಅವರ ತಂಗಿ ಮಗ ನಾಗಪ್ಪಣ್ಣ ಮೇಸ್ತ್ರಿ. ಇವರಿಬ್ಬರಿಗೆ ಹೆಲ್ಪೆರ್ ಆಗಿದ್ದವನು ಸೋಮಯಣ್ಣ. ಸಿಮೆಂಟ್ ಮತ್ತು ಮರಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಹದವಾಗಿ ಮಿಕ್ಸ್ ಮಾಡಬೇಕು?, ಎಷ್ಟು ನೀರನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು? ಮಿಶ್ರಣ ವನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಲೆಸಬೇಕು ಎಂದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಸೋಮಯಣ್ಣ ನನಗೆ ಕೆಲಸ ಕಲಿಸಿದ ಗುರು. ನಾನು ಸಿಮೆಂಟ್ ಕಲೆಸುವಾಗ ಕೆಲವೊಂದು ಸಲ ನೀರು ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಗಳು ಗಿಲಾಯಿ( ಪ್ಲಾಸ್ಟರ್ ) ಮಾಡುವಾಗ ಗೋಡೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳದೆ ಜಾರಿ- ಜಾರಿ ಬಿದ್ದು ಕಸಿವಿಸಿ ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಸಂಬಂದಿಕರಾದ ಮೇಸ್ತ್ರಿಗಳು ಬೈಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮಾಬ್ಲ ಮೇಸ್ತ್ರಿ,,,," ಅಪ್ಪ ಎಣ್ಣಿ ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕ್ತಾ" " ಮಗ ನೀರು ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕ್ತಾ" ಅಂತ ಗೇಲಿ ಮಾಡ್ತಿದ್ರು. ನಾನು ಅವರ ಜೊತೆ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತಿದ್ದೆ.
ಹೀಗೆ ವಾರದ ಸಂಬಳ, ನೂರು ರೂಪಾಯಿಯ ನಾಲ್ಕು ನೋಟುಗಳು ಜೊತೆಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಿಲ್ಲರೆ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ, ಈಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ಆ ಹಣದಿಂದ ಖರೀದಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ವಾಸ್ತವತೆಯ ನೆನಪಾಗಿ, ಜೋಪಾನವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ನೋಟುಗಳನ್ನು ಜೇಬಿಗಿಳಿಸಿ, ಚಿಲ್ಲರೆ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗ.....
ಹೋಯ್ ಬಂಗಡಿ ಸಸ್ತ ( ಚೀಪ್ ) ಮಾರ್ರೆ. 10 ರುಪಾಯಿಗೆ 10 , ದೊಡ್ಡ ಬಂಗಡಿ, ಫ್ರೆಶ್ ಅದೆ. 20 ತಕ (ತೆಗೆದುಕೊಂಡು) ಬಂದೆ. ಹತ್ತು ಸಾರ್ ಗಾಯ್ತು. ಹತ್ತು ಫ್ರೈ ಗಾಯ್ತು. ಅಂತ ಮೂಡಭಟ್ಕಳ ಬೈಪಾಸ್ ದಿಂದ ಅಂಬಾಲಕಟ್ಟೆ ಬಾಳಿಯವರೆಗೆ ಒದರುತ್ತಲೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಮಗ ದುಡಿದ ದುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಮೀನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದನ್ನು ಕಂಡು ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣಂಚು ತೇವವಾಗಿದ್ದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಗೋಚರಿಸದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ( ಪ್ರದೀಪ ದೇವಾಡಿಗ )
ನನ್ನ ಜೊತೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದವರೆಲ್ಲರೂ, ಆಗಲೇ ಸೆಕೆಂಡ್ PUC ಕೋಚಿಂಗ್ ಗೆ ಹಚ್ಚಿದ್ದರು. ಮಹೇಶ್ ರಾಯಸ್ , ಟ್ಯೂಷನ್ ನಲ್ಲಿ ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ನಾನು ನಿನಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಜೊತೆಗೆ ಎಲ್ಲ ನೋಟ್ಸ್ ಕೂಡ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪ್ರಾಮಿಸ್ ಮಾಡಿದ್ದ. ಈ ಎಲ್ಲ ಭರವಸೆ ಯೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡೇಲೇಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದೆ. ಅದು 2002 ರ ಸಮಯ, 17 ವರ್ಷ ವಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಕೆಲಸ ಕೊಟ್ಟು ದಿನಕ್ಕೆ ಹತ್ತೋ-ಇಪ್ಪತ್ತೋ ರೂಪಾಯಿ ಕೂಲಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅದೇ ಜಾಸ್ತಿ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಣ ಸಂಪಾದನೆಗೆ ಮನೆಕಟ್ಟುವ ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಯೊಂದಿಗೆ ಹೆಲ್ಪೆರ್ ಆಗಿ ಹೋಗುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ನೋಡಲು ಗಟ್ಟಿ-ಮುಟ್ಟಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಹೆಲ್ಪರ್ ಕೆಲಸ ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಕಾಂಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದಾಗ, ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿ, ಅಲ್ಲೇ ಕುಣಿಯಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟು ಖುಷಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿದ್ದು 40-50 ರೂಪಾಯಿಗಳಾದರೆ, ನಿಗದಿ ಮಾಡಿದ್ದು ದಿನಕ್ಕೆ ಎಪ್ಪತ್ತು ರೂಪಾಯಿ.
ಆತ ಮಾಬ್ಲ ( ಮಹಾಬಲ ) ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಮತ್ತು ಅವರ ತಂಗಿ ಮಗ ನಾಗಪ್ಪಣ್ಣ ಮೇಸ್ತ್ರಿ. ಇವರಿಬ್ಬರಿಗೆ ಹೆಲ್ಪೆರ್ ಆಗಿದ್ದವನು ಸೋಮಯಣ್ಣ. ಸಿಮೆಂಟ್ ಮತ್ತು ಮರಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಹದವಾಗಿ ಮಿಕ್ಸ್ ಮಾಡಬೇಕು?, ಎಷ್ಟು ನೀರನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು? ಮಿಶ್ರಣ ವನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಲೆಸಬೇಕು ಎಂದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಸೋಮಯಣ್ಣ ನನಗೆ ಕೆಲಸ ಕಲಿಸಿದ ಗುರು. ನಾನು ಸಿಮೆಂಟ್ ಕಲೆಸುವಾಗ ಕೆಲವೊಂದು ಸಲ ನೀರು ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಗಳು ಗಿಲಾಯಿ( ಪ್ಲಾಸ್ಟರ್ ) ಮಾಡುವಾಗ ಗೋಡೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳದೆ ಜಾರಿ- ಜಾರಿ ಬಿದ್ದು ಕಸಿವಿಸಿ ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಸಂಬಂದಿಕರಾದ ಮೇಸ್ತ್ರಿಗಳು ಬೈಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮಾಬ್ಲ ಮೇಸ್ತ್ರಿ,,,," ಅಪ್ಪ ಎಣ್ಣಿ ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕ್ತಾ" " ಮಗ ನೀರು ಜಾಸ್ತಿ ಹಾಕ್ತಾ" ಅಂತ ಗೇಲಿ ಮಾಡ್ತಿದ್ರು. ನಾನು ಅವರ ಜೊತೆ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತಿದ್ದೆ.
ಹೀಗೆ ವಾರದ ಸಂಬಳ, ನೂರು ರೂಪಾಯಿಯ ನಾಲ್ಕು ನೋಟುಗಳು ಜೊತೆಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಿಲ್ಲರೆ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ, ಈಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ಆ ಹಣದಿಂದ ಖರೀದಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ವಾಸ್ತವತೆಯ ನೆನಪಾಗಿ, ಜೋಪಾನವಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ನೋಟುಗಳನ್ನು ಜೇಬಿಗಿಳಿಸಿ, ಚಿಲ್ಲರೆ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗ.....
ಹೋಯ್ ಬಂಗಡಿ ಸಸ್ತ ( ಚೀಪ್ ) ಮಾರ್ರೆ. 10 ರುಪಾಯಿಗೆ 10 , ದೊಡ್ಡ ಬಂಗಡಿ, ಫ್ರೆಶ್ ಅದೆ. 20 ತಕ (ತೆಗೆದುಕೊಂಡು) ಬಂದೆ. ಹತ್ತು ಸಾರ್ ಗಾಯ್ತು. ಹತ್ತು ಫ್ರೈ ಗಾಯ್ತು. ಅಂತ ಮೂಡಭಟ್ಕಳ ಬೈಪಾಸ್ ದಿಂದ ಅಂಬಾಲಕಟ್ಟೆ ಬಾಳಿಯವರೆಗೆ ಒದರುತ್ತಲೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಮಗ ದುಡಿದ ದುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಮೀನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದನ್ನು ಕಂಡು ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣಂಚು ತೇವವಾಗಿದ್ದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಗೋಚರಿಸದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ( ಪ್ರದೀಪ ದೇವಾಡಿಗ )
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ