phosphorescence ಎಂಬ molecule ನ ಚಂದದ ಗುಣವನ್ನು ಕರಾರುವಾಕ್ಕಾಗಿ explain ಮಾಡಿದ, Organic chemist ಗಳು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಜಪಿಸುವ covalent bond ಗೆ definition ಕೊಟ್ಟ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ, University of California, Berkeley ಯಲ್ಲಿನ ತನ್ನ Laboratory ಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತು ಹೆಣವಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ. ಅದು ನೈಜ ಸಾವೋ ಅಥವಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯೋ ಬಲ್ಲವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಆತನೇ Gilbert N. Lewis, ಆಧುನಿಕ acids and bases theory ಯ ಹರಿಕಾರ.
ಅಮೆರಿಕ ದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ, PhD ಯನ್ನು Harvard University ಯಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿ post doctoral study ಗೆ ಜರ್ಮನೀ ಯ Leipzig University ಯಲ್ಲಿನ ಮೇಧಾವಿ Wilhelm Ostwald ( Nobel prize in chemistry 1909 ) ನ ಲ್ಯಾಬ್ ಅನ್ನು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ತದ ನಂತರ Gottingen University ಯಲ್ಲಿನ Walther Nernst ನ ಲ್ಯಾಬ್ ಅನ್ನು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಪೂರ್ತಿ ಜೀವನಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು ವೈರತ್ವವನ್ನು Nernst ನೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬೀಳುತ್ತಾನೆ Walther Nernst ಕೂಡ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಮೇಧಾವಿ ( Nobel prize in chemistry 1920-1921 ). ಆದರೆ ವಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ ದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾರ್ಥ ಸಾಧನೆ ಯನ್ನೇ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು, Nobel Chemistry Committe ಯಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನ ಗೆಳೆಯ Wilhelm Palmar ನಾ ಸಹಾಯದಿಂದ Lewis ನ Nobel ಗೆ ಕಲ್ಲು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
Irving Langmuir, Lewis theory ( chemical bonding ) ಯನ್ನೇ extension ಮಾಡಿ 1932 ರ Nobel prize ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಇದಾದ ಮೇಲೆಯೇ ಇವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸದಾ ಪೈಪೋಟಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. 1934 ರಲ್ಲಿ Lewis ನ student ಗಳಲೊಬ್ಬನಾದ Harold Urey, deuterium ನ ಆವಿಷ್ಕಾರಕ್ಕೆ Nobel ಪಡೆದಾಗ, Heavy water ( deuterated water ) ಅನ್ನು purify ಮತ್ತು charecterization ಎರಡೂ ಮಾಡಿ, Harold Urey ಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಕೂಡ ಮಾಡಿದ್ದ Lewis ನ ಸಹನೆಯ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆಯುತ್ತದೆ.
Lewis ಸಾಯುವುದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ತನ್ನ ಬದ್ದ ಪೈಪೋಟಿ Irving Langmuir ನ ಜೊತೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಊಟ ಮಾಡಿದ್ದ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೆ Lewis ನ student Michael Kash ನ ಸಾಕ್ಷ್ಯಗಳಿವೆ.
ಅದು ಸಾವೋ ಅಥವಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯೋ, ಇವತ್ತಿನವರೆಗೂ ಹತ್ತಾರು ಅನುಮಾನಗಳಿವೆ. 35 ಸಲ Nobel ಗೆ nominate ಆದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ದುರಂತ ಅಂತ್ಯ ಕಂಡದ್ದು, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ chemist ನನ್ನೂ ಕಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಮಾತ್ರ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ( ಪ್ರದೀಪ ದೇವಾಡಿಗ )
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ