"ಅರ್ಧಾಂಗಿ"

ಅವಳ ಮುತ್ತೆಂಬ ಮುತ್ತು 

ಲೊಚಕ್ಕನೆ ಬಿತ್ತು 

ಕಪ್ಪು ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ 

ಕೆಂಪು ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ 

ಬ್ಲೇಡು ತಾಗಿಸದ ಗಡ್ಡ 

ಬಿಟ್ಟ ಕೂದಲು 

ಕಣ್ಣಾಲಿ ಆತಂಕ ಆನಂದ 

ಮತ್ತದೇ ಉನ್ಮಾದ 

ಕಾದ ಕಾವಲಿ 

ಬಿದ್ದ ಎಣ್ಣೆ 

ಪೈಪೋಟಿಗೆ ಎದ್ದವರಂತೆ 

 ಕರಿ ಮೋಡವೊಂದು 

ಕರಗಿ ತಂಪಾಗಿ, ಹನಿಯಾಗಿ 

ಭೂಮಿಯ ಮಡಿಲ ಸೇರುವಂತೆ 

ಅಲೆಗಳೆರಡು ಒಂದರ 

ಮೇಲೊಂದು ಬಿದ್ದು ನೊರೆಯಾಗಿ 

ದಡದ ಮರಳ ಚುಂಬಿಸುವಂತೆ 

ಸಿಡಿಲು ಬಡಿದು 

ದೇಹ ಸೆಟೆದು 

ಪ್ರೀತಿ ಉಣ್ಣಲು 

ಅವಳ ಕಣ್ಣಂಚು ತೇವ 

ಮೌನಕ್ಕೆ ಜಾರಿತು ಜೀವ

(ಪ್ರದೀಪ ದೇವಾಡಿಗ)